Ο αριθμός των ανθρώπων που πεθαίνει κάθε χρόνο από ελονοσία στην Ινδία είναι πολύ μεγαλύτερος από ό,τι εκτιμούσαν οι υπηρεσίες υγείας, σύμφωνα με νέα έρευνα. Ωστόσο, ο ΠΟΥ αμφισβητεί τα στοιχεία.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύονται στο περιοδικό Lancet, οι θάνατοι από ελονοσία στην Ινδία είναι 13 φορές περισσότεροι από όσους εκτιμά ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.
Η ίδια έρευνα, αναφέρει το BBC, καταδεικνύει ότι περισσότεροι από 200.000 θάνατοι κάθε χρόνο οφείλονται στην ελονοσία.
Πάντως, ο ΠΟΥ επισημαίνει ότι η εκτίμηση αυτή είναι πολύ υψηλή.
Την έρευνα διεξήγαγαν τα αμερικανικά Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας, το καναδικό Ινστιτούτο Έρευνας Υγείας και το Ινστιτούτο Λι Κα Σινγκ.
Τα νέα στοιχεία εγείρουν αμφιβολίες σχετικά με τον συνολικό αριθμό θανάτων από ελονοσία παγκοσμίως.
Η καταμέτρηση του αριθμού των νεκρών από ελονοσία είναι πολύ δύσκολη. Πολλά περιστατικά θανάτων με πολύ υψηλό πυρετό μπορεί να έχουν λάβει λάθος διάγνωση ή και το ανάποδο.
Επίσης, στην Ινδία, καθώς οι περισσότεροι θάνατοι συμβαίνουν στα σπίτια και όχι στα νοσοκομεία, το αίτιο του θανάτου σπανίως διαπιστώνεται ιατρικά.
Υπολογίζεται ότι στις αγροτικές περιοχές της Ινδίας σημειώνονται περίπου 1,3 εκατομμύρια θάνατοι από μολυσματικές ασθένειες, στις οποίες το κύριο σύμπτωμα είναι ο πολύ υψηλός πυρετός.
Στην εν λόγω έρευνα, ειδικευμένο προσωπικό πήραν συνεντεύξεις από οικογένειες, από τις οποίες ζήτησαν να περιγράψουν πώς πέθαναν οι συγγενείς τους. Στη συνέχεια, δύο γιατροί μελέτησαν τις περιγραφές και αποφάσισαν εάν ο αθάντος προήλθε από ελονοσία. Αυτή η μέθοδος ονομάζεται προφορική αυτοψία.
Συνολικά, εξετάσθηκαν 122.000 πρόωροι θάνατοι στο διάστημα 2001 – 2003 και τα στοιχεία δείχνουν ότι κάθε χρόνο 205.000 πρόωροι θάνατοι (κάτω των 70 ετών) οφείλονται στην ελονοσία.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΠΟΥ, που δεν αξιολογεί την προφορική αυτοψία, οι θάνατοι από ελονοσία στην Ινδία το 2006 εκτιμώνται από 10.000 έως 21.000.
======= λίγα λόγια για την ελονοσία (malaria):
είναι μια από τις πιο κοινές μολυσματικές ασθένειες στον κόσμο και αποτελεί θανάσιμη απειλή για τους πληθυσμούς των τροπικών και υποτροπικών περιοχών, όπου και βρίσκεται η πλειοψηφία του πληθυσμού της γης Με τις μεταφορές πλέον, αεροπλάνων και ακτοπλοΐας, παρατηρούνται κρούσματα και σε άλλες περιοχές του πλανήτη στην εύκρατη ζώνη. Στην εξάπλωση της νόσου συμβάλλει και η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη. Κάθε χρόνο παρατηρούνται 515 περίπου εκατομμύρια κρούσματα ελονοσίας, ενώ θανάσιμα είναι 1-3 εκατομμύρια κρούσματα, στην πλειοψηφία τους παιδιά της υποσαχάριας Αφρικής.
Η ασθένεια προκαλείται από παρασιτικά πρωτόζωα του γένους Plasmodium στο οποίο ανήκουν 156 περίπου είδη 4 μόνο προσβάλλουν τον άνθρωπο , άλλα προσβάλλουν πτηνά, άλλα θηλαστικά και άλλα ερπετά. Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι εφόσον προσβάλλονται και άλλα θηλαστικά και πτηνά είναι σημαντικές απώλειες και στην κτηνοτροφία,ο πλασμώδιο της ελονοσίας χρειάζεται αναγκαστικά δύο ξενιστές για να ολοκληρώσει τον κύκλο του. Κατά την διάρκεια του τσιμπήματος, το θηλυκό κουνούπι μεταδίδει σποροζωΐτες μέσα στονξενιστή. Αυτοί προσβάλλουν μέσω του κυκλοφορικού τα ηπατικά κύτταρα και ωριμάζουν σε σχίζωντες (schizonts) οι οποίοι διαρρηγνύονται και απελευθερώνουν μεροζωίτες (merozoites). Να σημειώσουμε εδώ ότι στα P. Vivax και P. Ovale, υπάρχει το στάδιο των υπνοζωιτών (hypnozoites), οι οποίοι παραμένουν στο ήπαρ και μπορούν να προκαλέσουν υπότροπες μετά από βδομάδες ή και χρόνια αργότερα. Μετά από τον αρχικό αυτό πολλαπλασιασμό στο ήπαρ (exo-erythrocytic schizogony), τα παράσιτα περνούν ένα ασεξουαλικό στάδιο πολλαπλασιασμού εντός των ερυθροκυττάρων (erythrocytic schizogony).
Οι μεροζωίτες μολύνουν τα ερυθρά αιμοσφαίρια. Σε αυτό τον κύκλο οι τροφοζωίτες (trophozoites) ωριμάζουν σε σχίζοντες που δυνητικά διαρρηγνύονται και απελευθερώνουν μεροζωίτες. Ένα μέρος των μεροζωιτών διαφοροποιούνται σε γαμετοκύτταρα (gametocytes), άλλα σε θηλυκά (macrogametocytes) και άλλα σε αρσενικά (microgametocytes). Αυτά τα παράσιτα είναι υπεύθυνα για τα κλινικά συμπτώματα της ελονοσίας Τα μικρο- και μακρο- γαμετοκύτταρα συλλέγονται κατά την διάρκεια του τσιμπήματος από το κουνούπι. Ο πολλαπλασιασμός του πλασμωδίου εντός του κουνουπιού είναι γνωστός ως σπορογονικός κύκλος (sporogonic cycles).
Στο μεσέντερο του κουνουπιού οι μικρογαμέτες διεισδύουν και συντήκονται με τους μακρογαμέτες και δημιουργούνται τα ζυγωτά (zygotes). Αυτά με τη σειρά τους αρχίζουν να κινούνται και να επιμηκύνονται σε σχήμα μπανάνας και εισέρχονται στην φάση των ωοκινετών (ookinetes). Ύστερα από 24 ώρες περίπου οι ωοκινέτες διαπερνούν το επιθηλιακό τοίχωμα του μεσεντέρου, με την χρήση χιτινασών και μετασχηματίζονται σε ωοκύστες Με τη σειρά τους, οι ωοκύστες θα σπάσουν και θα απελευθερώσουν σποροζωίτες, οι οποίοι θα βρουν το δρόμο τους προς τους σιελογόνους αδένες του κουνουπιού, για να ξαναρχίσει ο κύκλος από την αρχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου